Υποχώρηση ούλων: Αίτια, επιπλοκές & επιλογές διαχείρισης

Η υποχώρηση των ούλων είναι μια συνηθισμένη κατάσταση, η οποία χαρακτηρίζεται από την απώλεια του όγκου των μαλακών ιστών (ούλα) και έκθεση της επιφάνειας της ρίζας του δοντιού στο στόμα καθώς ο ιστός των ούλων που καλύπτει τη ρίζα σταδιακά υποχωρεί. Η υποχώρηση των ούλων αποτελεί σημαντική πρόκληση στη σύγχρονη οδοντιατρική, επηρεάζοντας την αισθητική και προκαλώντας ευαισθησία στα δόντια. Η αιτιολογία είναι πολύπλευρη και απαιτεί στοχευμένη και άμεση αντιμετώπιση.

Υποχώρηση ούλων: Αίτια

Κύρια αιτία της υποχώρησης των ούλων είναι η περιοδοντίτιδα. Η περιοδοντίτιδα συνεπάγεται την καταστροφή των υποστηρικτικών ιστών των δοντιών, οστού και ούλου με αποτέλεσμα την έκθεση των ριζών στο στόμα. Πιο συγκεκριμένα, η διεργασία που λαμβάνει χώρα είναι η εξής: αρχικά, η πλημμελής στοματική υγιεινή συμβάλλει στη συσσώρευση οδοντικής πλάκας, η οποία σταδιακά μετατρέπεται σε πέτρα. Τα βακτήρια που περιέχονται στην πέτρα στη συνέχεια συνδράμουν στην εμφάνιση ουλίτιδας. Η ουλίτιδα, εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, εξελίσσεται σε περιοδοντίτιδα, δηλαδή φλεγμονή του οστού που περιβάλλει και στηρίζει τα δόντια. Η περιοδοντίτιδα έχει ως αποτέλεσμα την υποχώρηση του οστού και των ούλων που καλύπτουν την ρίζα του δοντιού. Η κατάσταση αυτή μπορεί σε βάθος χρόνου να οδηγήσει σε απώλεια των δοντιών.

Επίσης, το δυνατό βούρτσισμα καθώς και η χρήση σκληρής οδοντόβουρτσας, μπορούν να συμβάλουν στην υποχώρηση των ούλων. Ωστόσο, ακόμη κι αν οι ασθενείς εφαρμόζουν σωστές πρακτικές στοματικής φροντίδας κινδυνεύουν από υφίζηση, εάν τα ούλα τους είναι λεπτού πάχους και εύθραυστης υφής, ή εάν τα δόντια τους είναι στραβά σε σημείο που να προκαλούν υποχώρηση των ούλων.

Προβλήματα που συνδέονται με την υποχώρηση των ούλων

Στα αρχικά της στάδια, η υποχώρηση των ούλων μπορεί να μη γίνει καν αντιληπτή. Ωστόσο, σταδιακά αρχίζει να προκαλεί προβλήματα. Καθώς ο ιστός των ούλων αρχίζει να υποχωρεί, εκτίθεται η ρίζα των δοντιών και τα δόντια φαίνονται μεγαλύτερα από το φυσιολογικό, ιδίως όταν ο ασθενής χαμογελά και εκτίθεται η πρόσθια επιφάνεια των δοντιών. Ωστόσο, αυτό είναι το μικρότερο από τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει η συγκεκριμένη πάθηση. Η υφίζηση σταδιακά αρχίζει να προκαλεί συμπτώματα όπως οδοντική υπερευαισθησία και πόνο, ενώ εφόσον συνοδεύεται και με οστική απώλεια (περιοδοντίτιδα), προκαλεί απώλεια στήριξης των δοντιών.

Επιλογές διαχείρισης

Βασικός παράγοντας για την αποφυγή δημιουργίας σημαντικών προβλημάτων είναι η έγκαιρη διάγνωση και αναστολή της εξέλιξης της υποχώρησης των ούλων. Καίριο  ρόλο στην προσπάθεια αναχαίτισης είναι η αντιμετώπιση του αιτίου που προκάλεσε την υποχώρηση.

Εάν το αίτιο αυτό είναι η κακή τεχνική βουρτσίσματος των δοντιών ή η χρήση σκληρής οδοντόβουρτσας, είναι απαραίτητη η ενημέρωση και η εκπαίδευση του ασθενούς για τις σωστές τακτικές διατήρησης της στοματικής υγιεινής.

Στην περίπτωση που η υποχώρηση συνοδεύεται με απώλεια οστού συνιστάται περιοδοντική θεραπεία για την αναστολή της εξέλιξης της νόσου.

Τέλος στην περίπτωση που η υποχώρηση είναι έντονη και δεν υπάρχει ενεργός μόλυνση, μπορεί να γίνει κάλυψη των ριζών των δοντιών με τοποθέτηση ουλικού μοσχεύματος στο σημείο της ρίζας του δοντιού που έχει εκτεθεί. Το μόσχευμα λαμβάνεται είτε από τον ίδιο τον ασθενή (συνήθως μόσχευμα συνδετικού ιστού από το εσωτερικό του ουρανίσκου), είτε τοποθετείται έτοιμο μόσχευμα μαλακών ιστών. Η κάλυψη υφιζήσεων είναι μια τοπική μικροεπέμβαση που πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία και είναι εύκολα ανεκτή από τον ασθενή. Ο Οδοντίατρος για εμφυτεύματα στην Κηφισιά Δρ. Μιχάλης Τσιτσικόπουλος αντιμετωπίζει την υποχώρηση των ούλων με την κατάλληλη ανά περίπτωση μέθοδο, η οποία διαμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ασθενή.